Voor mijn jongere geliefde

Voor mijn jongere geliefde


de jeugd vertrekt uit mijn gezicht
neemt de ronde wangen mee
die langzaam zakken
de lijnen langs mijn neus
houden mijn mondhoeken op hun plek
op sombere dagen
in het groene licht van lift en tram
zie ik de groeven die ze worden
mijn ogen lijken zwaarder en mijn
lippen, van zoveel praten, maken
rondom kleine plooitjes
 
een enkele haar vergeet dat hij blond is
jij ziet het niet,
al die jeugd in je,
ze geeft niet, ze is 
de tijd neemt haar weg

en waar je ooit van zal schrikken
ik durf het je niet te zeggen
is het verdwijnen
van de glans in je blik
niet het doffe
van de ene op de andere dag
het komt van binnenuit
of beter gezegd
het verdwijnt van binnenuit
een geleidelijk verdoffen
na het eerste verlies, na het eerste
ongeloof – het bouwt op
het kan in een paar jaar gebeuren
het harde sluipt erin
weten bouwt een schild

dat kan je dus niet zeggen
al die glinstering
nu weet ik
waarom de jeugd aantrekt
vergeven wordt
en ik, voor nu, in je herinner

Project: Ik dicht ook
Uit: zwart schrijfboekje, 2014