metrokus

gespannen kussen in de metromond

onmerkbaar glijden de avondmensen

langs hun pril geluk

zij, de ledematen strak in het gelid,

bang dat het knipperend lantaarnlicht

het lot verschrikt

dat het verglipt

naar achter gezogen

het zwarte gat in

waar over matte rails

avondmensen verglippen

in hun knipperend lot,

verschrikt door de prille kus

-Uit: Vertekend Leven, 2018